W czwartek, 17 stycznia, poprowadziłam zajęcia na Otwartym Seminarium Lekturowym Szkoły Edukacji Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas warsztatów wyprawiliśmy się tam, gdzie – zgodnie z tytułem książki Maurice’a Sendaka – żyją dzikie stwory, czyli niewygodne dla spisu lektur dla dzieci i młodzieży pytania:
Czym jest (i czy istnieje) kanon literatury dla młodszych czytelniczek i czytelników?
Kto go tworzy i według jakich kryteriów?
Czy jego istnienie przyczynia się do społecznej marginalizacji?
Jakim celom politycznym służy?
Niczym bohater książki Max zmierzyliśmy się z ich mocą – patrząc im prosto i bez mrugania w groźne ślepia. Co wcale nie oznacza, że wygraliśmy.
Ale spróbować zawsze warto.
Film podsumowujący seminarium tutaj.
——–
O Otwartym Seminarium Lekturowym:
Nie możemy zmienić list lektur szkolnych, przeczytajmy je więc na nowo, od nowa. Poszukajmy odmiennych, niż najczęściej stosowane, sposobów myślenia-uczenia o nich w klasach. Spójrzmy, co kryje się w tekstach.
Seminarium interpretacyjne adresowane jest przede wszystkim do nauczycielek i nauczycieli języka polskiego ze wszystkich typów szkół, w tym do obecnych studentów i absolwentów Szkoły Edukacji.