Po zerwaniu blokad – pora na powolne przejmowanie kontroli. Poniżej propozycje dwóch lekcji, opartych na schemacie prowadzących z Teachers College Columbia University. Mają one na celu kształtowanie umiejętności doboru tematu oraz świadomości różnicy między tekstem mówionym a pisanym.
Pierwsza:
I. wstęp – minilekcja (one skill demonstration) – 5 – 10 min: zaprezentowanie i wybór tematu przez nauczycielkę(a).
Prezentację ponownie warto zacząć od stwierdzenia: „Pisarki(rze) twierdzą, że najłatwiej przelewa się na papier to, co się zna lub czego się doświadczyło, czyli sięgając do wspomnień”. Następnie podajemy temat – tym razem konkretny, np. pieniądze – i wynotowujemy na tablicy, równocześnie je streszczając, kilka historii z naszego życia z nim związanych. W moim przypadku były to: 1. pierwszy zarobek, 2. niechęć do rozbicia skarbonki, 3. kradzież batonika, 4. zgubienie pieniędzy w Rzymie. Potem pokazujemy proces wyboru, decydując się na opowieść o największym potencjale.
II. czas na pisanie (worktime) – 30 min: powtórzenie przez uczennice(ów) procedury wyszukania historii związanych z podanym tematem, wybór jednej oraz przeniesienie jej na papier.
III. refleksja – informacja zwrotna (reflection – feedbacktime) – 10 min: wspólna lektura wypracowań.
Druga:
I. wstęp – minilekcja (one skill demonstration) – 5 min: zaproponowanie tematu przez nauczycielkę(a).
Może zostać wybrany w opisanej wyżej procedurze lub związany z lekcją. W tym momencie warto podkreślić: „Pisarki(rze) nie zapisują wszystkiego, co im przychodzi do głowy, lecz szukają odpowiednich słów, za pomocą których będą mogli to wyrazić”.
II. rozmowa w parach – 15 min: każda z osób wypowiada się na podany temat, a następnie zapisuje swoje wnioski.
III. refleksja w parach (reflection) nad postawionym przez nauczycielkę(a) pytaniem: Czy dostrzegacie różnicę między rozmową a pismem? – 15 min.
Uczennice(owie) rozmawiają w parze, zapisują wnioski, a następnie dzielą się nimi na forum klasy.
