Poniższe dwie lekcje stanowią kontynuację cyklu poświęconego historii oralnej. Można ją wykorzystać podczas każdej rozmowy o powieściach dokumentalnych bądź reportażach.
Cele lekcji pierwszej w języku nauczycielki(la):
1. wyodrębnienie źródeł niezbędnych do stworzenia powieści dokumentalnej,
2. wskazanie ich podobieństw i różnic,
3. zalet i wad oraz
4. pogłębienie wiedzy na temat strat poniesionych przez dzieci i młodzież w trakcie II wojny światowej.
Cel w języku uczennicy(nia): Zestawię różne typy źródeł historycznych.
UWAGA: podczas konstruowania zajęć sięgnęłam po wspomnienia z książki Józefa Wnuka „Dzieci polskie oskarżają”. W nawiasach podałam numery stron z wydania z bibliografii. Świadectwa najlepiej jednak dobrać pod kątem konkretnej książki.
Cele lekcje drugiej w języku nauczycielki(la):
1. wyszukanie informacji w różnych typach źródeł,
2. streszczenie w punktach,
3. przełożenie tekstu na symbole graficzne oraz
4. pogłębienie wiedzy na temat strat poniesionych przez dzieci i młodzież w trakcie II wojny światowej.
Cel lekcji w języku uczennicy(nia): Prześledzę los „zrabowanego dziecka”.
UWAGA: podczas konstruowania zajęć ponownie sięgnęłam po wspomnienia z książki Józefa Wnuka „Dzieci polskie oskarżają”. W nawiasach podałam numery stron z wydania z bibliografii. Świadectwa najlepiej jednak dobrać pod kątem konkretnej książki.
