Wszyscy(tkie), którzy(e) mają ochotę poszerzyć wiedzę o modelu porozumienia bez przemocy Marshalla Rosenberga, niech zerkną do wpisu „Przekleństwo oceniania” tutaj – dokładnie wyjaśniam, co to jest język żyrafy i szakala.
W skrócie:
A teraz przykłady żyrafizmów i szakalizmów, które wyłapaliście podczas zajęć:
ŻYRAFIZMY:
1. „Dobra pamięć, Hubercie”, 2. „Piękna żyrafa, Maćku” – o żyrafie na metodniku, 3. Basia zwraca mi uwagę, że Wiktoria zgłosiła się w dyskusji przed nią.
SZAKALIZMY:
1. „Ty głuptaku”, „patusie”, 2. „Ogól się”, 3. „Wy śmierdziele” – do dyżurnych, którzy nie zamietli klasy, 4. „Nie uda ci się”, 5. Wulgaryzmy, 6. Wytykanie innym błędów popełnionych na lekcji & krytykowanie ich, 7. Przerywanie cudzych wypowiedzi, 8. Wyśmiewanie się z innych, 9. Niedocenianie cudzej pracy, 10. Bezpodstawne pretensje, 11. Opowiadanie dowcipów, które nie bawią, 12. Reagowanie na wypowiedzi niegrzecznymi minami.
oraz moje:
1. „Każe nam się pani podczas ćwiczenia wcielać w złych ludzi i mówić ich językiem”, 2. „Porównuje nas pani do SuperNovej” (Underground), 3. „Pogroziła nam pani”.
Jakie to smutne, że ilość szakalizmów tak drastycznie przewyższa ilość żyrafizmów.
